ANIMADVERSIONES R. P. D. PROMOTORIS FIDEI

Super dubio an si signanda Commissio Introductionis Causae in casu et effectum, de quo agitur in casu etc.

1. Dubium hoc de signanda Commissione Introductionis Causae S. D. Gregorii Celli Sacerditis olim professi in inclyto Ordine Eremitarum S. Augustini propositum alias fuit in Congregatione Ordinaria coacta die tertia Martii anni 1671. At quoniam ego pro Munere scribens, in meis tunc exaratis Animadversionibus desiderari dicebam tum juridicam, et concludentem probationem Famae Sanctitatis, tum ejus inquisitionem peropportune faciendam in loco, ubi is Dei Servus diutissime vixerat, et mortem obiverat: his ideo auditis, S. Congregatio rescripsit: Dilata et conficiatur Processus ad formam Decretorum.

2. Huius Rescripti vigore novum Processum Postulatores aggressi sunt auctoritate Ordinaria instructum coram R.mo Vicario Generali Ariminensi: quo demum completo, novas iterum porrigunt preces pro ejusdem Dubii definitione. Perlustratis itaque hujus Processus Actis, quamquam examinatos fuisse legam duodecim Testes, atque hos inter nonnullos, qui cum requisitis Immemorabilis testificati sunt sufficientem famam Sanctitatis hujus S. D., duo tamen aimadvertenda esse existimo, quae vitium fortasse aliquod praeferre possunt.

3. Primum est , quod novus iste Processus peractus fuit non eo loci, ubi is Servus Dei majorem vitae suae partem traduxerat, et mortem obiverat, sed in Civitate Arimini, cujus in Dioecesi paucos vix annos moratus fuit. Discedens enim a terra Verruchii, quae est Dioecesis Arimini, anno aetatis suae vigesimo quinto, reliquum suae vitae tempus per annos nonaginta tres continuo traduxit in Eremo Fontis Columbae Dioecesis Reatinae. Cum autem in praeteritis meis Animadversionibus inter caetera objecerim, Famam Sanctitatis hujus S. D. peti maxime debuisse ex eo loco, ubi ipse diutissime vixerat, et vitam cum morte commutaverat, nescio equidem, an rescribente Sac. Congregatione, ut conficeretur Processus ad formam Decretorum, factum sit satis ejus Rescripto, rt menti per confectionem Processus instructi non jam in Civitate, et Dioecesi Reatis, sed in Civitate Arimini, ubi adesse vix poterat vox de primis vestigiis ejus Sanctitatis.

4. Alterum vero, quod praetermissis nonnullis levioribus, animadvertendum omnino esse existimo, versatur in iis, quae testimonio suo testatus est Rev. Franciscus Boninus Archipresbyter Ecclesiae Parochialis S. Bartholomaei loci Cerreti, qui est Testis quinto loco examinatus. Hic enim interrogatus juxta VII. Interrogatorium: Se sia stato mai istruito da alcuno circa quello deve deporre in questa Causa; da chi; in che luogo; di qual tempo e con quali parole. Respondit, ut lego in Processu fol. 93: Io sono stato informato circa quello, su di cui verte l'esame in questa Causa, e per tal effetto mi è stata mandata, mentre era nella mia Chiesa nel mese di Settembre o dell'Ottobre dell'anno passato, una copia tanto degl'Articoli come degl'Interrogatorj, e sono le dette copie, che ora esibisco.

5. Horruit ad hanc responsionem Sub-Promotor Fidei, qui idcirco, ne suo desset muneri, statim protestatus coram Judicibus fuit: Non esse procedendum ad ultetiora in examine praesentis Testis, cum ex ejusdem depositione appareat, ipsum fuisse satis, superque instructum, praevia communicatione illi facta a pluribus mensibus non solum copiae Articulorum in parte principali, verum etiam INTERROGATORIUM in parte pariter principali, quae Interrogatoria clausa, et sigillata danda erant, prout data fuerunt a dicto Domino Comparente, quas copias … ipsemet Testis in his actis exibuit: Quun autem Reverendissimus Judex, ut ut examen hujus Testis prosecutus fuerit, admiserit tamen, et admittendam decreverit protestationem, ut supra factam si, et in quantum, et sine praejudicio, et falso jure etc., Proc. fol. 94, hinc adhaerens, et Ego justissimae Protestationi, et querelae Sub-Promotor Fidei, vereor, ne quod adeo suspiciose, et inordinate factum est, pro irrito, et infecto haberi debeat.

6. Articulos porro, quos Postulatores exposuerant, communicatos Testi fuisse non queror. Scio enim, id licite fieri, ut qui Testes examinandi sunt, scientes quae a Postulatoribus proponuntur, ad memoriam revocare possint eorum veritatem. Unum illud neque laudare, neque ullo modo probare possum, communicata etiam Testi fuisse Interrogatoria, quae fecerat Sub-Promotor Fidei. Hoc enim est in more positum, et constanti hujus Sac. Congregationis disciplina servatum, ut Interrogatoria Promotoris, vel Sub-Promotoris Fidei, durante totius constructione Processus, sigillis clausa custodiantur, et nonnisi in actu examinis cujusque Testis aperiantur. Id quod adeo verum est, ut San. Mem. Pontifex Innocentius XI. Decreto suo jusserit, in omnibus Literis remissorialibus illud esse inter caetera praescribendum: Quod Interrogatoria retineantur semper clausa et sigillata cum sigillis eorumdem Iudicum non aperienda nisi in actu examinis. Addens deinceps: ac hujusmodi diligentiae fieri debeant etiam in Processibus fabricandis in Curia: ut videre in libello Decretorum novissimorum pag. 3 , § tertio.

7. Si hoc igitur Sanctissimis Decretis nostris constitutum est, probari profecto non potest, fuisse huic Testi ante examen communicata exempla eorum Interrogatorium, quae clausa sigillis custodire debebant. Maxime, quod ideo cautum id fuit, ne Testes ad examen alioquin accederent parati, et instructi. Quod quidem si vetitum est, vel in omnibus prophanis Causis, ubi Testes hujusmodi reprobantur, per ea, quae docent Mascard. de probat. tom. 3, conclus. 1358, num. 3. Farinacc. de Test. quaest. 67, num. 283. Multo sane magis damnandum, atque extirpandum videtur in Causis Canonizationum, quae tanto scrupolosius tractari debent, quanto gravior est aliis Causa Religionis. Quare et ipsis Decretis Generalibus, ne quid simile sequeretur, sancte et sapienter cautum fuit, ut specialiter interrogarentur Testes: An fuerint ab aliquo instructi, quomodo deponere debeant, et a quo, et quo loco, quibus verbis, et de quo tempore.Sunt verba ipsorum Decretorum Pontificis Urbani VIII. Quae dicta sint etc.

Cajetanus Forti S. Fidei Promotor